Ινομυώματα της μήτρας

Καταρχάς είναι σωστό να διευκρινιστεί ότι τα ινομυώματα της μήτρας είναι σχεδόν πάντοτε καλοήθη. Αυτοί οι καλοήθεις, δηλαδή μη καρκινικοί, όγκοι βρέθηκαν στις περισσότερες περιπτώσεις, στη μήτρα γυναικών σε ηλικία γύρω στα 30 με 40 χρόνια. Τα ινομυώματα είναι συμπαγείς όγκοι από ινώδη ιστό, για αυτόν τον λόγο ονομάστηκαν έτσι.

Τις περισσότερες φορές τα ινομυώματα εμφανίζονται ως πολλαπλές μάζες όγκων που έχουν αργή ανάπτυξη και συχνά δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα. Το μέγεθος των ινομυωμάτων ποικίλλει πάρα πολύ μεταξύ των διαφόρων γυναικών και μερικά είναι τόσο μικρά που φαίνονται μόνο με μικροσκόπιο. Ωστόσο, ορισμένες γυναίκες έχει συμβεί να έχουν ένα μεγάλο ινομύωμα, το οποίο είναι τόσο μεγάλο που καλύπτει ολόκληρη την κοιλιακή χώρα. Κανείς δεν είναι σίγουρος γιατί αναπτύσσονται τα ινομυώματα, αλλά μερικά αίτια φαίνεται να είναι αρκετά σαφή.

Αρχικά τα ινομυώματα δεν εμφανίζονται πριν το σώμα αρχίσει την παραγωγή των οιστρογόνων κατά την έναρξη της εμμηνόρροιας. Επίσης τα ινομυώματα συνεχίζουν να αυξάνονται όσο υπάρχουν τα οιστρογόνα και αυξάνονται πολύ γρήγορα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όταν το σώμα παράγει επιπλέον οιστρογόνα. Οι όγκοι συχνά συρρικνώνονται και εξαφανίζονται μετά την εμμηνόπαυση, όταν το σώμα σταματά να παράγει οιστρογόνα. Έτσι μια γυναίκα δε θα αναπτύξει σχεδόν ποτέ ινομυώματα μετά την εμμηνόπαυση.

Η σύνδεση των ινομυωμάτων με τα οιστρογόνα φαίνεται να είναι αρκετά σαφής, αν και υπάρχουν ακόμα κάποιοι που αμφισβητούν τον ρόλο των οιστρογόνων στην ανάπτυξη των ινομυωμάτων, διότι οι γυναίκες με ινομυώματα έχουν συχνά φυσιολογικές ποσότητες οιστρογόνων στο αίμα τους. Οι τύποι των ινομυωμάτων ποικίλλουν. Αρχικά υπάρχουν τα υποβλεννογόνια ινομυώματα, τα οποία δημιουργούνται ακριβώς κάτω από το τοίχωμα της μήτρας και μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στην έμμηνο ρύση της γυναίκας, συμπεριλαμβανομένου του πόνου κατά την ανάπτυξή τους και της κίνησής τους γύρω από την πυελική περιοχή.

Ένας ακόμη τύπος είναι τα εσωτερικά ινομυώματα, τα οποία βρίσκονται συνήθως μέσα στο τοίχωμα της μήτρας και υπάρχει η πιθανότητα να προκαλέσουν διόγκωση της μήτρας καθώς μεγαλώνουν. Τα ‘’subserous’’ ινομυώματα μεγαλώνουν στο εξωτερικό τοίχωμα της μήτρας και συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα μέχρι να μεγαλώσουν αρκετά και να παρέμβουν σε άλλα όργανα. Τα ‘’pedunculated’’ ινομυώματα αναπτύσσονται όταν ένα subserous ινομύωμα αναπτύσσει κάτι σαν κοτσάνι και καθώς μεγαλώνουν μπορεί στρίψουν και να προκαλέσουν έντονο πόνο.

Τα ‘’Interligamentous’’ ινομυώματα αναπτύσσονται μεταξύ των συνδέσμων που στηρίζουν τη μήτρα στην κοιλιακή περιοχή. Αυτός ο τύπος του ινομυώματος είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αφαιρεθεί. Τέλος τα παρασιτικά ινομυώματα είναι η σπανιότερη μορφή ινομυωμάτων και εμφανίζεται όταν ένα ινομύωμα ‘’επιτίθεται’’ σε κάποιο άλλο όργανο. Η διάγνωση των ινομυωμάτων συνήθως γίνεται από τον γιατρό σας κατά τη διάρκεια της ετήσιας γυναικολογικής εξέτασης σας ακόμα και αν δεν έχετε εμφανίσει συμπτώματα. Ωστόσο τα μεγαλύτερα ινομυώματα μπορεί να κάνουν την εξέταση των ωοθηκών σας αδύνατη όταν αναπτύσσονται κοντά σε αυτές.

Συχνά ζητείται ένα υπερηχογράφημα όταν οι εν λόγω μάζες είναι αισθητές από τον γιατρό σας, για να προσδιορίστει η αιτία εμφίνισής τους. Ωστόσο κάποια ινομυώματα εμφανίζονται στα υπερηχογραφήματα, όπως οι όγκοι των ωοθηκών και η χειρουργική επέμβαση είναι ο μόνος τρόπος για να γίνει μια ακριβής διάγνωση. Παρόλο που τα περισσότερα ινομυώματα δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα, το κατ 'εκτίμηση 25 τοις εκατό των γυναικών που έχει συμπτώματα μπορεί να έχει μια μη φυσιολογική αιμορραγία, πόνο κατά την έμμηνο ρύση και όσο τα ινομυώματα μεγαλώνουν, θα έχει πρήξιμο στην κοιλιά.

Τα μεγαλύτερα ινομυώματα μπορεί να προκαλέσουν συχνή ούρηση ή αδυναμία ελέγχου της κύστης σας, είτε τη δυνατότητα να ελέγχετε την παρόρμηση είτε σε σοβαρές περιπτώσεις, οι γυναίκες μπορεί να διαπιστώσουν ότι δεν είναι σε θέση να ουρήσουν καθόλου. Αν το ινομύωμα εκτείνεται προς τα πίσω μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα και πόνο στην πλάτη της γυναίκας. Αν τα ινομυώματα σας είναι αρκετά σοβαρά ώστε να προκαλέσουν ορισμένα συμπτώματα, η χειρουργική επέμβαση είναι συχνά, η συνιστώμενη θεραπεία. Ωστόσο, πριν τη συγκατάθεσή σας για υστερεκτομή, θα πρέπει να μάθετε για τις εναλλακτικές επιλογές θεραπείας σας.

Τα συμπτώματα που δικαιολογούν τη χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνουν: εξαιρετικά βαριά αιμορραγία κατά τη διάρκεια του εμμηνορροϊκού κύκλου σας, πόνο, που να έχει γίνει αφόρητος για εσάς, ενόχληση που προκαλείται από την πίεση των ινομυωμάτων σε άλλο όργανο ή αν η θέση των όγκων είναι πιθανό να προκαλέσει περαιτέρω προβλήματα. Η χειρουργική επέμβαση για τα ινομυώματα περιλαμβάνει, ινομυωματεκτομή και υστερεκτομή.

Η ινομυωματεκτομή είναι η χειρουργική αφαίρεση του κάθε όγκου χωρίς να δημιουργηθεί βλάβη στη μήτρα, διατηρώντας την ικανότητα μιας γυναίκας να συλλάβει. Το λυπηρό γεγονός είναι ότι επειδή τα ινομυώματα ξαναεμφανίζονται, οι περισσότερες γυναίκες θα πρέπει τελικά να αντιμετωπίσουν μια υστερεκτομή. Η αφαίρεση της μήτρας είναι ο σίγουρος τρόπος για να ανακουφιστεί αποτελεσματικά μια γυναίκα που υποφέρει από τα ινομυωμάτα. Η υστερεκτομή είναι, αρκετές φορές, η διαδικασία που επιλέγουν οι γυναίκες με ινομυώματα και σοβαρά συμπτώματα, που έχουν ολοκληρώσει την οικογένειά τους.