Το παλιό καινούργιο κάνει η e-paramana στην Ερμού
Ερωτεύτηκα νωρίς, παντρεύτηκα σε μικρή ηλικία μεγαλώνοντας τις δύο κόρες μου» μου λέει η Ρούλα, η οποία ανήκει σε εκείνη την περιούσια γενιά γυναικών με τα «χρυσά» χέρια, που κουρέλια έπιαναν και haute couture γίνονταν.
«Καθοριστικό ρόλο για την μετέπειτα πορεία μου έπαιξε η αγάπη για το ωραίο ρούχο. Από τότε που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου με γοήτευε το προσεγμένο ντύσιμο. Και φυσικά για να αποκτήσεις την εποχή εκείνη ένα ρούχο λίγο ιδιαίτερο έπρεπε ή να το αγοράσεις ακριβά ή να το δημιουργήσεις μόνος σου.
Αυτός είναι και ο λόγος που ασχολήθηκα από μικρή ηλικία με το ράψιμο. Ξεκίνησα με την μεταποίηση ρούχων που τα προσάρμοζα στο δικό μου γούστο και στη συνέχεια με την εμπειρία που αποκτούσα άρχισα να δημιουργώ τα δικά μου σύνολα. Νομίζω πως αν με ρωτούσατε πότε πρωτοασχολήθηκα με το ράψιμο αυθόρμητα θα σας απαντούσα από πάντα.
Εν τέλει όμως επαγγελματικά ασχολούμαι με το ράψιμο από το 1990. Αρχικά συνεργαζόμενη με οίκους ραπτικής, νυφικών και ατελιέ ενώ από το 2005 διευθύνω την δική μου εταιρεία χειροποίητων βαπτιστικών ρούχων με τον διακριτικό τίτλο letante» συνεχίζει η Ρούλα, διεκδικώντας μια θέση στην τριάδα των «ανθρώπων έκτακτης ανάγκης» για μια γυναίκα: μοδίστρα, κομμωτής, ψυχολόγος.
Από τότε που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου με γοήτευε το προσεγμένο ντύσιμο. Και φυσικά για να αποκτήσεις την εποχή εκείνη ένα ρούχο λίγο ιδιαίτερο έπρεπε ή να το αγοράσεις ακριβά ή να το δημιουργήσεις μόνος σου. Αυτός είναι και ο λόγος που ασχολήθηκα από μικρή ηλικία με το ράψιμο.
Στο σημείο αυτό να σας δώσω, αφιλοκερδώς, ένα προσωπικό μου tip μεταποίησης. Αν και συντάκτρια κάτι γνωρίζω από κόψε-ράψε, όπως και από κόπι-πάστε. Κροπάρετε όλα τα μπατζάκια των παντελονιών που έχετε από παλιά και αυτομάτως θα γίνουν σημερινά. Ως γνωστόν, κοντό μπατζάκι αεράτο βάδισμα.
Το βασίλειό μου για μια παραμάνα
«Η e-paramana προέκυψε από την ενασχόλησή μου με τα βαπτιστικά ρούχα. Μια αγαπημένη φίλη ετοιμαζόταν να βαπτίσει την κόρη της και με ρώτησε εάν θα μπορούσαμε να της φτιάξουμε το ίδιο ρούχο με το βαπτιστικό φορεματάκι της μικρής.
Είναι μια νέα πρόταση που θα παρατηρήσετε να κερδίζει συνεχώς έδαφος τα επόμενα χρόνια» λέει η Ρούλα, δίνοντας κι αυτή ένα έξτρα tip, βαφτιστικού περιεχομένου.
Οι περισσότεροι νομίζαμε πως η εποχή της μοδίστρας είχε παρέλθει. Σύντομα αντιλήφθηκα πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει απλά ήρθε η ώρα να συνδυάσουμε την ψηφιακή εποχή με την παράδοση του χειροποίητου ενδύματος.
«Εφόσον όλα ράβονται στο χώρο μας με επιλεγμένα υφάσματα και υλικά ήταν πολύ εύκολο για εμάς. Σε ελάχιστο χρόνο πριν το καταλάβουμε μαζί με το πακέτο βάπτισης αρχίσαμε να λαμβάνουμε παραγγελίες και για το ρούχο της μαμάς ή της νονάς.
Κάπως έτσι ξεκίνησε η δραστηριότητά μας στο χώρο της δημιουργίας ενδυμάτων
συμπεριλαμβάνοντας σταδιακά στις υπηρεσίες μας την επιδιόρθωση και τη μεταποίηση. Η e-paramana με λίγα λόγια δημιουργήθηκε έπειτα από απαίτηση των φίλων και πελατών μας» εξηγεί και γαζώνει με μαεστρία την παράδοση της κλωστοβελόνας με το ντίτζιταλ: «Η έκπληξή μου όπως μπορείτε να αντιληφθείτε ήταν μεγάλη. Οι περισσότεροι νομίζαμε πως η εποχή της μοδίστρας είχε παρέλθει. Σύντομα αντιλήφθηκα πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει απλά ήρθε η ώρα να συνδυάσουμε την ψηφιακή εποχή με την παράδοση του χειροποίητου ενδύματος. Σήμερα, εκμεταλλευόμενοι τις τεράστιες δυνατότητες του διαδικτύου μπορούμε να επιλέξουμε τα σχέδια που μας αρέσουν μέσα από ανεξάντλητες προτάσεις ραψίματος. Γι’ αυτό δημιουργήσαμε την e-paramana. Και φυσικά η ανταπόκριση που λαμβάνουμε μέσω του διαδικτύου είναι εντυπωσιακή».
θεωρώ πως η βοήθεια της e-paramana είναι απαραίτητη για να μάθουμε να εκμεταλλευόμαστε έξυπνα τα ρούχα μας. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις σημερινές οικονομικές συνθήκες. Έχει να κάνει με τον τρόπο που επιλέγουμε τα ψώνια μας.
Μαθαίνουμε να εκμεταλλευόμαστε λοιπόν με τον καλύτερο τρόπο αυτά που έχουμε. Μαθαίνουμε να αξιοποιούμε και όχι να πετάμε.
-Γιατί ξανάγινε μόδα η μεταποίηση;
«Νομίζω πως η πρώτη απάντηση που έρχεται στο μυαλό όλων μας είναι για οικονομικούς λόγους. Παρ' όλα αυτά θεωρώ πως η βοήθεια της e-paramana είναι απαραίτητη για να μάθουμε να εκμεταλλευόμαστε έξυπνα τα ρούχα μας. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις σημερινές οικονομικές συνθήκες.
Έχει να κάνει με τον τρόπο που επιλέγουμε τα ψώνια μας. Συνήθως χωρίς προγραμματισμό ή απλά αυθόρμητα. Και φυσικά καταλήγουμε στο φαινόμενο της υπερφουσκωμένης ντουλάπας όπως συνηθίζω να λέω. Στοίβες ρούχων που μας αρέσουν αλλά δεν μας κάνουν, δεν έχουμε με τι να τα συνδυάσουμε ή δεν μπορούμε να φορέσουμε εξαιτίας μιας μικρής λεπτομέρειας.
Μέχρι πρόσφατα θα επιλέγαμε την εύκολη λύση. Να τα δώσουμε ή να τα πετάξουμε και να αγοράσουμε νέα. Οι σημερινές συνθήκες όμως μας έχουν κάνει όλους λίγο περισσότερο συνετούς κατά τη γνώμη μου. Μαθαίνουμε να εκμεταλλευόμαστε λοιπόν με τον καλύτερο τρόπο αυτά που έχουμε
. Μαθαίνουμε να αξιοποιούμε και όχι να πετάμε. Και φυσικά αυτό μπορεί να βρει εφαρμογή παντού στην καθημερινότητά μας. Εν τέλει θα έλεγα πως είναι περισσότερο στάση ζωής».
Στοίβες ρούχων που μας αρέσουν αλλά δεν μας κάνουν, δεν έχουμε με τι να τα συνδυάσουμε ή δεν μπορούμε να φορέσουμε εξαιτίας μιας μικρής λεπτομέρειας.
Όπως λένε και οι Γάλλοι «είμαι φτωχός για να αγοράζω φτηνά».
Ναι, είναι στάση ζωής και δημιουργικής ταλάντευσης σε αυτό που λέμε κοκεταρία. Η γλαφυρότητα μιας εμφάνισης που κάνει στράκες (ρετρό έκφραση από την εποχή των μοδιστρών της Αθήνας) απαρνιέται το προβλεπέ. Αναζητάει τη μοναδικότητα πάση θυσία. Και σιγά τη θυσία. Η μεταποίηση ή το tailor made είναι πιο γατίσιες κινήσεις από την αγορά ενός T-Shirt με 5 ευρώ. Όπως λένε και οι Γάλλοι «είμαι φτωχός για να αγοράζω φτηνά».
Η φωνή του παραβάν έχει πάντα δίκιο
Είμαι σίγουρη ότι η Ρούλα έχει δει και έχει ακούσει πολλά. Έχει δει πολλά γαζιά να σπάνε και έχει ακούσει πολλά κουμπιά να σκάνε. Έχει κάποια αστεία ιστορία να θυμηθεί; «Τι να πρωτοθυμηθώ. Το εργαστήριό μου βρίσκετε στην Ερμού, στο κέντρο της Αθήνας. Είναι ίσως από τους κεντρικότερους δρόμους με γραφεία, υπηρεσίες και τράπεζες τριγύρω.
Είναι φυσικό λοιπόν όταν συμβαίνουν κάποια μικροατυχήματα στα ρούχα που φοράμε όπως να χαλάσει ένα φερμουάρ ή να ξηλωθεί μία ραφή να απευθυνθούμε στο κοντινότερο εργαστήριο για την επιδιόρθωσή τους. Αυτές τις περιπτώσεις τις καταλαβαίνεις από τον τρόπο που σε χαιρετούν.
Είναι η αμηχανία και η δυσκολία τους να σου εξηγήσουν τι ακριβώς θέλουν. Μας έχουν έρθει κυρίες που εάν είναι τυχερές και έχουν κάποια ζακέτα ή μπουφάν το έχουν δέσει στη μέση τους. Ή κύριοι με το χαρτοφύλακα σφιχτά κρατημένο μπροστά τους. Για αυτές τις περιπτώσεις έχουμε πάντα ένα σκαμπό στο δοκιμαστήριο για να περιμένουν μέχρι να επιδιορθώσουμε τη ζημιά. Συνήθως τους αποκαλούμε αστειευόμενοι η φωνή από το παραβάν».
Σημαντικότερο όμως όλων θεωρώ πως είναι η ικανοποίηση που αισθάνεσαι δίνοντας ακόμη μία ευκαιρία στο αγαπημένο σου ρούχο. Να το σώσεις όπως μου λένε πολλοί πελάτες και έχουν δίκιο.
Tα transformers ρούχα έχουν μεγαλύτερη αξία, τελικά. «Γιατί τα έχουμε ξανακερδίσει. Γιατί από ρούχο που μπορεί να έχει ο καθένας, το έχεις κάνει ρούχο δικό σου που ταιριάζει ακριβώς στο σώμα σου και αναδεικνύει την προσωπικότητά σου. Γιατί είναι μοναδικό.
Γιατί με λίγα χρήματα το έχεις μεταμορφώσει.
Νομίζω πως όσα άτομα αν ρωτήσεις θα πάρεις ισάριθμες διαφορετικές απαντήσεις. Σημαντικότερο όμως όλων θεωρώ πως είναι η ικανοποίηση που αισθάνεσαι δίνοντας ακόμη μία ευκαιρία στο αγαπημένο σου ρούχο. Να το σώσεις όπως μου λένε πολλοί πελάτες και έχουν δίκιο» συμπληρώνει η Ρούλα και το δίλημμα που τίθεται είναι σικέ: «θέλεις να είσαι με τους καλοραμμένους φινετσάτους ή με τους άλλους, ε;».
womantoc.gr
«Καθοριστικό ρόλο για την μετέπειτα πορεία μου έπαιξε η αγάπη για το ωραίο ρούχο. Από τότε που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου με γοήτευε το προσεγμένο ντύσιμο. Και φυσικά για να αποκτήσεις την εποχή εκείνη ένα ρούχο λίγο ιδιαίτερο έπρεπε ή να το αγοράσεις ακριβά ή να το δημιουργήσεις μόνος σου.
Αυτός είναι και ο λόγος που ασχολήθηκα από μικρή ηλικία με το ράψιμο. Ξεκίνησα με την μεταποίηση ρούχων που τα προσάρμοζα στο δικό μου γούστο και στη συνέχεια με την εμπειρία που αποκτούσα άρχισα να δημιουργώ τα δικά μου σύνολα. Νομίζω πως αν με ρωτούσατε πότε πρωτοασχολήθηκα με το ράψιμο αυθόρμητα θα σας απαντούσα από πάντα.
Εν τέλει όμως επαγγελματικά ασχολούμαι με το ράψιμο από το 1990. Αρχικά συνεργαζόμενη με οίκους ραπτικής, νυφικών και ατελιέ ενώ από το 2005 διευθύνω την δική μου εταιρεία χειροποίητων βαπτιστικών ρούχων με τον διακριτικό τίτλο letante» συνεχίζει η Ρούλα, διεκδικώντας μια θέση στην τριάδα των «ανθρώπων έκτακτης ανάγκης» για μια γυναίκα: μοδίστρα, κομμωτής, ψυχολόγος.
Από τότε που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου με γοήτευε το προσεγμένο ντύσιμο. Και φυσικά για να αποκτήσεις την εποχή εκείνη ένα ρούχο λίγο ιδιαίτερο έπρεπε ή να το αγοράσεις ακριβά ή να το δημιουργήσεις μόνος σου. Αυτός είναι και ο λόγος που ασχολήθηκα από μικρή ηλικία με το ράψιμο.
Στο σημείο αυτό να σας δώσω, αφιλοκερδώς, ένα προσωπικό μου tip μεταποίησης. Αν και συντάκτρια κάτι γνωρίζω από κόψε-ράψε, όπως και από κόπι-πάστε. Κροπάρετε όλα τα μπατζάκια των παντελονιών που έχετε από παλιά και αυτομάτως θα γίνουν σημερινά. Ως γνωστόν, κοντό μπατζάκι αεράτο βάδισμα.
Το βασίλειό μου για μια παραμάνα
«Η e-paramana προέκυψε από την ενασχόλησή μου με τα βαπτιστικά ρούχα. Μια αγαπημένη φίλη ετοιμαζόταν να βαπτίσει την κόρη της και με ρώτησε εάν θα μπορούσαμε να της φτιάξουμε το ίδιο ρούχο με το βαπτιστικό φορεματάκι της μικρής.
Είναι μια νέα πρόταση που θα παρατηρήσετε να κερδίζει συνεχώς έδαφος τα επόμενα χρόνια» λέει η Ρούλα, δίνοντας κι αυτή ένα έξτρα tip, βαφτιστικού περιεχομένου.
Οι περισσότεροι νομίζαμε πως η εποχή της μοδίστρας είχε παρέλθει. Σύντομα αντιλήφθηκα πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει απλά ήρθε η ώρα να συνδυάσουμε την ψηφιακή εποχή με την παράδοση του χειροποίητου ενδύματος.
«Εφόσον όλα ράβονται στο χώρο μας με επιλεγμένα υφάσματα και υλικά ήταν πολύ εύκολο για εμάς. Σε ελάχιστο χρόνο πριν το καταλάβουμε μαζί με το πακέτο βάπτισης αρχίσαμε να λαμβάνουμε παραγγελίες και για το ρούχο της μαμάς ή της νονάς.
Κάπως έτσι ξεκίνησε η δραστηριότητά μας στο χώρο της δημιουργίας ενδυμάτων
συμπεριλαμβάνοντας σταδιακά στις υπηρεσίες μας την επιδιόρθωση και τη μεταποίηση. Η e-paramana με λίγα λόγια δημιουργήθηκε έπειτα από απαίτηση των φίλων και πελατών μας» εξηγεί και γαζώνει με μαεστρία την παράδοση της κλωστοβελόνας με το ντίτζιταλ: «Η έκπληξή μου όπως μπορείτε να αντιληφθείτε ήταν μεγάλη. Οι περισσότεροι νομίζαμε πως η εποχή της μοδίστρας είχε παρέλθει. Σύντομα αντιλήφθηκα πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει απλά ήρθε η ώρα να συνδυάσουμε την ψηφιακή εποχή με την παράδοση του χειροποίητου ενδύματος. Σήμερα, εκμεταλλευόμενοι τις τεράστιες δυνατότητες του διαδικτύου μπορούμε να επιλέξουμε τα σχέδια που μας αρέσουν μέσα από ανεξάντλητες προτάσεις ραψίματος. Γι’ αυτό δημιουργήσαμε την e-paramana. Και φυσικά η ανταπόκριση που λαμβάνουμε μέσω του διαδικτύου είναι εντυπωσιακή».
θεωρώ πως η βοήθεια της e-paramana είναι απαραίτητη για να μάθουμε να εκμεταλλευόμαστε έξυπνα τα ρούχα μας. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις σημερινές οικονομικές συνθήκες. Έχει να κάνει με τον τρόπο που επιλέγουμε τα ψώνια μας.
Μαθαίνουμε να εκμεταλλευόμαστε λοιπόν με τον καλύτερο τρόπο αυτά που έχουμε. Μαθαίνουμε να αξιοποιούμε και όχι να πετάμε.
-Γιατί ξανάγινε μόδα η μεταποίηση;
«Νομίζω πως η πρώτη απάντηση που έρχεται στο μυαλό όλων μας είναι για οικονομικούς λόγους. Παρ' όλα αυτά θεωρώ πως η βοήθεια της e-paramana είναι απαραίτητη για να μάθουμε να εκμεταλλευόμαστε έξυπνα τα ρούχα μας. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις σημερινές οικονομικές συνθήκες.
Έχει να κάνει με τον τρόπο που επιλέγουμε τα ψώνια μας. Συνήθως χωρίς προγραμματισμό ή απλά αυθόρμητα. Και φυσικά καταλήγουμε στο φαινόμενο της υπερφουσκωμένης ντουλάπας όπως συνηθίζω να λέω. Στοίβες ρούχων που μας αρέσουν αλλά δεν μας κάνουν, δεν έχουμε με τι να τα συνδυάσουμε ή δεν μπορούμε να φορέσουμε εξαιτίας μιας μικρής λεπτομέρειας.
Μέχρι πρόσφατα θα επιλέγαμε την εύκολη λύση. Να τα δώσουμε ή να τα πετάξουμε και να αγοράσουμε νέα. Οι σημερινές συνθήκες όμως μας έχουν κάνει όλους λίγο περισσότερο συνετούς κατά τη γνώμη μου. Μαθαίνουμε να εκμεταλλευόμαστε λοιπόν με τον καλύτερο τρόπο αυτά που έχουμε
. Μαθαίνουμε να αξιοποιούμε και όχι να πετάμε. Και φυσικά αυτό μπορεί να βρει εφαρμογή παντού στην καθημερινότητά μας. Εν τέλει θα έλεγα πως είναι περισσότερο στάση ζωής».
Στοίβες ρούχων που μας αρέσουν αλλά δεν μας κάνουν, δεν έχουμε με τι να τα συνδυάσουμε ή δεν μπορούμε να φορέσουμε εξαιτίας μιας μικρής λεπτομέρειας.
Όπως λένε και οι Γάλλοι «είμαι φτωχός για να αγοράζω φτηνά».
Ναι, είναι στάση ζωής και δημιουργικής ταλάντευσης σε αυτό που λέμε κοκεταρία. Η γλαφυρότητα μιας εμφάνισης που κάνει στράκες (ρετρό έκφραση από την εποχή των μοδιστρών της Αθήνας) απαρνιέται το προβλεπέ. Αναζητάει τη μοναδικότητα πάση θυσία. Και σιγά τη θυσία. Η μεταποίηση ή το tailor made είναι πιο γατίσιες κινήσεις από την αγορά ενός T-Shirt με 5 ευρώ. Όπως λένε και οι Γάλλοι «είμαι φτωχός για να αγοράζω φτηνά».
Η φωνή του παραβάν έχει πάντα δίκιο
Είμαι σίγουρη ότι η Ρούλα έχει δει και έχει ακούσει πολλά. Έχει δει πολλά γαζιά να σπάνε και έχει ακούσει πολλά κουμπιά να σκάνε. Έχει κάποια αστεία ιστορία να θυμηθεί; «Τι να πρωτοθυμηθώ. Το εργαστήριό μου βρίσκετε στην Ερμού, στο κέντρο της Αθήνας. Είναι ίσως από τους κεντρικότερους δρόμους με γραφεία, υπηρεσίες και τράπεζες τριγύρω.
Είναι φυσικό λοιπόν όταν συμβαίνουν κάποια μικροατυχήματα στα ρούχα που φοράμε όπως να χαλάσει ένα φερμουάρ ή να ξηλωθεί μία ραφή να απευθυνθούμε στο κοντινότερο εργαστήριο για την επιδιόρθωσή τους. Αυτές τις περιπτώσεις τις καταλαβαίνεις από τον τρόπο που σε χαιρετούν.
Είναι η αμηχανία και η δυσκολία τους να σου εξηγήσουν τι ακριβώς θέλουν. Μας έχουν έρθει κυρίες που εάν είναι τυχερές και έχουν κάποια ζακέτα ή μπουφάν το έχουν δέσει στη μέση τους. Ή κύριοι με το χαρτοφύλακα σφιχτά κρατημένο μπροστά τους. Για αυτές τις περιπτώσεις έχουμε πάντα ένα σκαμπό στο δοκιμαστήριο για να περιμένουν μέχρι να επιδιορθώσουμε τη ζημιά. Συνήθως τους αποκαλούμε αστειευόμενοι η φωνή από το παραβάν».
Σημαντικότερο όμως όλων θεωρώ πως είναι η ικανοποίηση που αισθάνεσαι δίνοντας ακόμη μία ευκαιρία στο αγαπημένο σου ρούχο. Να το σώσεις όπως μου λένε πολλοί πελάτες και έχουν δίκιο.
Tα transformers ρούχα έχουν μεγαλύτερη αξία, τελικά. «Γιατί τα έχουμε ξανακερδίσει. Γιατί από ρούχο που μπορεί να έχει ο καθένας, το έχεις κάνει ρούχο δικό σου που ταιριάζει ακριβώς στο σώμα σου και αναδεικνύει την προσωπικότητά σου. Γιατί είναι μοναδικό.
Γιατί με λίγα χρήματα το έχεις μεταμορφώσει.
Νομίζω πως όσα άτομα αν ρωτήσεις θα πάρεις ισάριθμες διαφορετικές απαντήσεις. Σημαντικότερο όμως όλων θεωρώ πως είναι η ικανοποίηση που αισθάνεσαι δίνοντας ακόμη μία ευκαιρία στο αγαπημένο σου ρούχο. Να το σώσεις όπως μου λένε πολλοί πελάτες και έχουν δίκιο» συμπληρώνει η Ρούλα και το δίλημμα που τίθεται είναι σικέ: «θέλεις να είσαι με τους καλοραμμένους φινετσάτους ή με τους άλλους, ε;».
womantoc.gr