Όρεξη: φίλος ή εχθρός
Τι πραγματικά εννοούμε όταν λέμε πως έχουμε όρεξη για ένα φαγητό....
Γιατί πολλοί άνθρωποι επιθυμούν ένα παγωτό και μια σπανακόπιτα ενώ άλλοι ένα πλούσιο επιδόρπιο μετά από ένα υπέροχο γιορτινό δείπνο; Αυτή η επιθυμία αναφέρεται ως όρεξη, η οποία δεν έχει καμιά σχέση με την πείνα.
Η όρεξη είναι ένα πολύπλοκο φαινόμενο, που συνδέει τη βιολογία με το περιβάλλον. Είναι ένα βιο - ψυχολογικό σύστημα, που σημαίνει ότι είναι το αποτέλεσμα τόσο της βιολογίας μας (πείνα) όσο και της ψυχολογίας μας (επιθυμίες και συναισθήματα).
Η πείνα, από την άλλη μεριά, είναι καθαρά βιολογική. Είναι αυτή η γκρινιάρα, ερεθιστική αίσθηση που μας κάνει να σκεφτούμε την τροφή και την ανάγκη να φάμε. Γίνεται όλο και πιο ισχυρή όταν κανείς δεν τρώει και εξαφανίζεται μετά το φαγητό.
Παρά το γεγονός ότι οι φυσιολογικές αιτίες που ο άνθρωπος πεινά, δεν έχουν προσδιοριστεί με σαφήνεια, το αίσθημα της πείνας αυξάνει ή μειώνεται με βάση την ενεργοποίηση των νευρικών κυκλωμάτων που σχετίζονται με το φαγητό.
Υπάρχουν πολλές χημικές ουσίες στο ανθρώπινο σώμα που επηρεάζουν την αίσθηση της πείνας. Δυστυχώς, για κάποιους ανθρώπους, η διατροφική συμπεριφορά δεν διέπεται από την πείνα και το αίσθημα πληρότητας (κορεσμό), αλλά από μία ποικιλία άλλων παραγόντων. Για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι τρώνε για να ανταποκριθούν, να ξεπεράσουν το άγχος, την κατάθλιψη ή το στρες. Το φαγητό προσωρινά βοηθά να καταπολεμηθούν αυτά τα συναισθήματα, και έτσι τείνει να γίνει η συνηθισμένη αντιμετώπιση στο πρόβλημα αυτό.
Η αύξηση του βάρους συμβαίνει όταν οι άνθρωποι τρώνε για άλλους λόγους εκτός από την πείνα. Μια στρατηγική για να βοηθήσει τα άτομα αυτά να διαχειριστούν το βάρος τους, είναι να μάθουν να διακρίνουν την όρεξη από την πείνα, να μάθουν να «ακούν το σώμα τους» και να τρώνε μόνο όταν πεινάνε και να σταματούν όταν χορτάσουν.
Φάρμακα που ελέγχουν την πείνα μπορεί να βοηθήσουν να μειωθεί η βιολογική ανάγκη για φαγητό, αλλά οι άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν ανάγκη να μάθουν να διαχειρίζονται τα ψυχολογικά τους συναισθήματα, σχετικά με το φαγητό.
Χωρίς αμφιβολία, μία απλή και σωστή προσέγγιση και ίσως κάποια βοήθεια για τα άτομα που αντιμετωπίζουν πρόβλημα βάρους.
Η όρεξη είναι ένα πολύπλοκο φαινόμενο, που συνδέει τη βιολογία με το περιβάλλον. Είναι ένα βιο - ψυχολογικό σύστημα, που σημαίνει ότι είναι το αποτέλεσμα τόσο της βιολογίας μας (πείνα) όσο και της ψυχολογίας μας (επιθυμίες και συναισθήματα).
Η πείνα, από την άλλη μεριά, είναι καθαρά βιολογική. Είναι αυτή η γκρινιάρα, ερεθιστική αίσθηση που μας κάνει να σκεφτούμε την τροφή και την ανάγκη να φάμε. Γίνεται όλο και πιο ισχυρή όταν κανείς δεν τρώει και εξαφανίζεται μετά το φαγητό.
Παρά το γεγονός ότι οι φυσιολογικές αιτίες που ο άνθρωπος πεινά, δεν έχουν προσδιοριστεί με σαφήνεια, το αίσθημα της πείνας αυξάνει ή μειώνεται με βάση την ενεργοποίηση των νευρικών κυκλωμάτων που σχετίζονται με το φαγητό.
Υπάρχουν πολλές χημικές ουσίες στο ανθρώπινο σώμα που επηρεάζουν την αίσθηση της πείνας. Δυστυχώς, για κάποιους ανθρώπους, η διατροφική συμπεριφορά δεν διέπεται από την πείνα και το αίσθημα πληρότητας (κορεσμό), αλλά από μία ποικιλία άλλων παραγόντων. Για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι τρώνε για να ανταποκριθούν, να ξεπεράσουν το άγχος, την κατάθλιψη ή το στρες. Το φαγητό προσωρινά βοηθά να καταπολεμηθούν αυτά τα συναισθήματα, και έτσι τείνει να γίνει η συνηθισμένη αντιμετώπιση στο πρόβλημα αυτό.
Η αύξηση του βάρους συμβαίνει όταν οι άνθρωποι τρώνε για άλλους λόγους εκτός από την πείνα. Μια στρατηγική για να βοηθήσει τα άτομα αυτά να διαχειριστούν το βάρος τους, είναι να μάθουν να διακρίνουν την όρεξη από την πείνα, να μάθουν να «ακούν το σώμα τους» και να τρώνε μόνο όταν πεινάνε και να σταματούν όταν χορτάσουν.
Φάρμακα που ελέγχουν την πείνα μπορεί να βοηθήσουν να μειωθεί η βιολογική ανάγκη για φαγητό, αλλά οι άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν ανάγκη να μάθουν να διαχειρίζονται τα ψυχολογικά τους συναισθήματα, σχετικά με το φαγητό.
Χωρίς αμφιβολία, μία απλή και σωστή προσέγγιση και ίσως κάποια βοήθεια για τα άτομα που αντιμετωπίζουν πρόβλημα βάρους.